Uitgangspunten

In mijn werkwijze vind ik de volgende uitgangspunten van groot belang:

Verantwoordelijkheid.
De cliënt wil zelf iets met haar/zijn leven, voelt zich daar zelf verantwoordelijk voor en heeft er iets voor over. Een ander kan het niet voor je doen. Op die basis kan de begeleider ondersteunend zijn met wat in zijn vermogen ligt.

Gelijkwaardigheid.
Cliënt en begeleider zijn beide op de eerste plaats gewoon mens en dienen elkaar op grond daarvan te respecteren in hun zo-zijn. Op grond daarvan kan de begeleider betrokken, open, persoonlijk, kundig en nog veel meer zijn, zonder dat er ruimte is voor een machtspositie.

Lichaamsgerichtheid.
Ik zie het lichaam als een belangrijk hulpmiddel op onze reis van groeiende bewustwording. We laten het lichaam spreken. Het lichaam is het instrument waarmee je voelt; sensaties, emoties en kwaliteiten. Emoties zijn wegwijzers die we kunnen leren benutten. Het lichaam bevat alles wat je hebt en bent. Ons denken, voelen, willen en handelen zijn geheel verweven met ons lichamelijk zijn. Dat kunnen we ons in deze tijd vaak niet meer goed voorstellen, omdat de geest veelal is losgekoppeld van het lichaam. Door lichaam, geest en ziel meer in harmonie te brengen kunnen we ons in een gewenste richting ontwikkelen. Het lichaam kan op verschillende wijzen geactiveerd worden en zo een belangrijke rol spelen in het bewust worden van wat in de weg zit, maar ook in het ontdekken van wat behulpzaam kan zijn.

Constructiviteit.
Dat wil zeggen: opbouwend, positief, maatwerk/naar behoefte, vertrouwen.